20 ماهگی
20 ماهگی این روزها مامانی دلم خیلی گرفته آخه مادر جون رفت به سفر ابدی و همیشگی بعد از مدتها تحمل رنج و درد آرام آرام خوابید برا همین نتونستم به وبلاگت سر بزنم و خاطراتتو بنویسم الان هم دل و دماغی برای انجام این کار ندارم همین طوری از روی دلتنگی اومدم به وبت سر بزنم شاید کمی آروم بشم آخه عزیزم تو هنوز خیلی کوچیکی که بتونی متوجه بشی که من چی دارم میگم اما برات می نویسم تا بزرگ شدی بدونی مادر جون کی بود مثل نخ تسبیح که دونه های اونو دور هم جمع می کنه اما وقتی نخ تسبیح پاره بشه همه دونه ها به سمتی پرت می شن من الان هم چین حسی دارم اما از خداوند میخوام این نیرو و توان و امید رو به من بده تا مثل قبلنا با صمیمیت دور هم جمع بشیم
این روزها خیلی اذیت شدی و من نتونستم درست و حسابی مواظبت باشم منو ببخش عزیزم
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
